บทที่ 91

ฉือมู่เจินใจเต้นแรง รีบพูดขึ้นว่า “เธอช่างจินตนาการล้ำเลิศจริงๆ ฉันแค่อยากจะเดินเล่นคนเดียวจริงๆ นะ ไม่ใช่เพราะคำพูดของเธอเมื่อกี้เหรอที่ทำให้ฉันคิดฟุ้งซ่านน่ะ?!”

ผ่านไปหลายวินาที เจินเหยียนถึงค่อยพูดขึ้น “ก็ได้ งั้นเธอก็ค่อยๆ คิดไปแล้วกัน ฉันไปอาบน้ำก่อนนะ”

เมื่อได้ยินเสียงฝีเท้าของเจินเหยีย...